ព្រះយេស៊ូវយកចិត្ដទុកដាក់នឹងស្ដ្រីសាសន៍សាម៉ារី (៤:១-៤២)

ពេលពួកមេដឹកនាំសាសនាយូដាខឹង និងច្រណែននឹងភាពល្បីល្បាញរបស់ព្រះយេស៊ូវ ទ្រង់បានចាកចេញពីស្រុកយូដា ហើយធ្វើដំណើរទៅ កាលីឡេ ដោយឆ្លងកាត់ស្រុកសាម៉ារី។ នៅឯអណ្តូងមួយក្បែរក្រុងស៊ូខារ ព្រះយេស៊ូវបានជួបស្ត្រីសាសន៍សាម៉ារីម្នាក់ ហើយសុំនាងទឹកផឹក។ ដោយភ្ញាក់ផ្អើលថាជនជាតិយូដានឹងនិយាយទៅកាន់នាង ស្ត្រីនោះបានសួរ ទ្រង់ ហើយព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់នាងអំពី «ទឹកមានជីវិត» ដែលនាំមកនូវជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។

ព្រះយេស៊ូវបានលាតត្រដាងថា ទ្រង់ជ្រាបពីអតីតកាលរបស់នាង ហើយប្រកាសថា ទ្រង់គឺជាព្រះមែស៊ី។ ស្ត្រីនោះបានរត់ត្រឡប់ទៅក្រុងវិញ ដោយប្រាប់អ្នកដទៃឱ្យមកជួបទ្រង់។ ជនជាតិសាម៉ារីជាច្រើនបានមកស្តាប់ព្រះយេស៊ូវ និងបានជឿលើ ទ្រង់។ ព្រះយេស៊ូវបានគង់នៅជាមួយពួកគេអស់រយៈពេលពីរថ្ងៃ ហើយមនុស្សកាន់តែច្រើនបានមកដល់ ហើយមានជំនឿលើទ្រង់ ដោយប្រកាសថា ឥឡូវនេះពួកគេជឿ ពីព្រោះពួកគេបានឮដោយខ្លួនឯងថា ព្រះយេស៊ូវ ពិតជាព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃពិភពលោកមែន។

Jesus Cares for the Samaritan Woman (4:1 – 42)

When the Jewish religious leaders became angry and jealous of Jesus’ growing popularity, He left Judea and traveled to Galilee, passing through Samaria. At a well near the town of Sychar, Jesus met a Samaritan woman and asked her for a drink. Surprised that a Jew would speak to her, the woman questioned Him, and Jesus told her about the “living water” that brings eternal life.

Jesus revealed that He knew about her past and declared that He was the Messiah. The woman ran back to town, telling others to come see Him. Many Samaritans came, listened to Jesus, and believed in Him. Jesus stayed with them for two days, and even more people came to faith, saying they now believed because they had heard for themselves that Jesus truly is the Savior of the world.